Kontrahenci

• Kategoria (pole BRGCOD)

Jest to kategoria klienta lub kategoria dostawcy powiązana z kontrahentem.

Kategoria ta pozwala na:

• posiadanie dodatkowej klasyfikacji kontrahentów,
• posiadanie domyślnej wartości podczas tworzenia,
• przypisywanie automatycznej numeracji kontrahentom zgodnie z licznikiem powiązanym z kategorią klienta lub kategorią dostawcy.

Podczas przekształcania kontrahenta w klienta lub w dostawcę, użycie tej samej kategorii, co kategoria użyta dla kontrahenta, pozwala przypisać do klienta lub dostawcy identyczny kod, jak kod kontrahenta.

• Kontrahent (pole BPRNUM)

Należy wprowadzić kod kontrahenta lub użyć ikony wyszukiwania (lupa), aby wyszukać w tabeli kontrahentów.

• Krótki tytuł (pole BPRSHO)

Ten opis jest używany na niektórych ekranach lub w raportach, jeśli nie ma wystarczająco miejsca do wyświetlenia długiego opisu.

• Akronim (pole BPRLOG)

Skrótowiec kontrahenta.

• pole BPRNAM

Nazwa firmy kontrahenta.

• Osoba fizyczna (pole LEGETT)

Jeśli ten wskaźnik jest aktywny, pozwala on na wskazanie, czy kontrahent jest osobą fizyczną. Jeśli nie jest aktywny, oznacza to, że kontrahent jest osobą prawną.
Jeśli kontrahent jest osobą prawną, informacje „NIP UE” i „REGON” muszą zostać obowiązkowe podane, jeśli ich wprowadzanie zostało ustawione jako obowiązkowe na poziomie ustawień kraju.

• Korespondencja zabr. (pole BPRFBDMAG)

• Kraj (pole CRY)

Ten kod pozwala na zidentyfikowanie, między innymi Kraju kontrahenta.
Jest to ważna informacja powiązana z liczbą cech przydatnych do wykonywania kontroli na innych powiązanych informacjach, w szczególności:

• format numeru telefonu,
• z formatem numeru pozwalającym za zidentyfikowanie firmy lub działalności (SIRET, NAF) i stwierdzeniem czy wprowadzenie go jest wymagane,
• format kodu pocztowego miejscowości i kod podziału geograficznego oraz, czy jego wpis jest wymagany,
• czy numer VAT jest wymagany,
• format rachunku bankowego.

• Język (pole LAN)

Kod kontrolowany w tabeli języków i umożliwiający zdefiniowanie języka kontrahenta.

• Waluta (pole CUR)

Kod ten umożliwia identyfikację waluty lokalizacji, kontrahenta itp. Jest on kontrolowany w tabeli walut.
Zalecane jest użycie kodowania ISO podczas tworzenia nowej waluty.

• NIP (pole CRN)

Indywidualny numer identyfikacyjny firmy.
Wprowadzenie tego numeru jest wymagane, jeśli spełniono dwa poniższe wymagania:

• wpis jest obowiązkowy na poziomie ustawień rekordu kraju,
• kontrahent jest osobą prawną.

Format wprowadzania zależy od parametrów ustawionych w rekordzie kraju.

We Francji, ten numer, przyznawany przez INSEE podczas rejestracji przedsiębiorstwa w krajowym rejestrze spółek, składa się z 9 cyfr i jest unikalny i niezmienny. Używany jest przez wszystkie organizacje publiczne i administracje w odniesieniu do firmy.

• Kod SIC (pole NAF)

To pole podaje kod SIC (podlegający kodowi działania KFA) zgodnie z francuską klasyfikacją działalności gospodarczej.

• Typ dokumentu (pole DOCTYP)

To pole wyświetla się tylko, jeśli kod działania KSP jest aktywny.
Jest on używany do identyfikacji typu identyfikacji podatkowej dla kontrahenta.

• NIP UE (pole EECNUM)

Jest to numer identyfikacyjny VAT kontrahenta. 

Ten numer VAT UE musi zostać wprowadzony na wszystkich fakturach wystawionych w lub przeznaczonych dla firm w Unii Europejskiej. Rozpoczyna się dwoma literami identyfikującymi kraj kontrahenta, następnie występuje zmienny numer w zależności od kraju.

We Francji numer składa się z FR, następnie dwóch cyfr identyfikujących centrum podatkowe miejsca roku obrotowego firmy, a następnie z numeru SIREN firmy.

Informacja ta musi obowiązkowo zostać podana, jeśli NIP jest ustawiony jako wymagany dla kraju firmy.

• Weryfikacja NIP-u UE (pole EVCVAL)

Uwaga: To pole jest dostępne wyłącznie, jeśli zdefiniowano usługę sieciową w parametrze EVCSERVICE – Usługa sieciowa NIP UE (rozdział CPT, grupa VAT) i jeśli wystawca NIP-u został zdefiniowany w parametrze EVCCOMPANY – NIP UE firmy źródłowej (rozdział CPT, grupa VAT).

Operację Zatwierdzanie należy kliknąć w celu interaktywnego zatwierdzenia NIP-u UE.

Wyświetla się komunikat z rezultatami zatwierdzania. Zawartość różni się w zależności od rezultatu kontroli i używanej usługi sieciowej.

• Jeśli zatwierdzanie zakończyło się powodzeniem, wyświetlany jest komunikat potwierdzający, a pole wyboru Zatwierdzanie jest zaznaczane.
• Jeśli zatwierdzanie nie powiodło się, wyświetlany jest komunikat wskazujący powód.
• Jeśli nie można było dokonać całościowego zatwierdzenia (np. jeśli jeden NIP UE został zatwierdzony, a adres nie), można zaakceptować lub odrzucić rezultat. Jeśli zostanie wybrana opcja Tak to pole Zatwierdzanie jest zaznaczone.

Uwaga: Rezultaty zatwierdzania są przechowywane w tabeli.

Jeśli zmieniono uprzednio zatwierdzony NIP UE, pole wyboru Zatwierdzanie jest odznaczane.

Poziomy zatwierdzania:

Zatwierdzanie kwalifikowane pozwala na weryfikację NIP-u UE, nazwy firmy i adresu. Należy zatwierdzić wszystkie dane.

Zatwierdzanie niekwalifikowane lub uproszczone pozwala wyłącznie na zweryfikowanie NIP-u UE. Usługa sieciowa zatwierdzania UE dokonuje wyłącznie zatwierdzań niekwalifikowanych.

Zarządzanie adresami:

Rezultaty są zapisywane z kodem adresu źródłowego.

Dla głównego NIP-u UE, używany jest adres standardowy firmy.

Można ręcznie zatwierdzić ponownie NIP-y poprzez funkcję Ponowne zatwierdzenie NIP-u UE (EVCBAT).

• Sprawdzono (pole EVCVALDON)

Jeśli zmieniono uprzednio zatwierdzony NIP UE, pole wyboru Zatwierdzanie jest odznaczane.

Wyświetla się komunikat z rezultatami zatwierdzania. Zawartość różni się w zależności od rezultatu kontroli i używanej usługi sieciowej.

• Jeśli zatwierdzanie zakończyło się powodzeniem, wyświetlany jest komunikat potwierdzający, a pole wyboru Zatwierdzanie jest zaznaczane.
• Jeśli zatwierdzanie nie powiodło się, wyświetlany jest komunikat wskazujący powód.
• Jeśli nie można było dokonać całościowego zatwierdzenia (np. jeśli jeden NIP UE został zatwierdzony, a adres nie), można zaakceptować lub odrzucić rezultat. Jeśli zostanie wybrana opcja Tak to pole Zatwierdzanie jest zaznaczone.

Uwaga: To pole jest dostępne wyłącznie, jeśli zdefiniowano usługę sieciową w parametrze EVCSERVICE – Usługa sieciowa NIP UE (rozdział CPT, grupa VAT) i jeśli wystawca NIP-u został zdefiniowany w parametrze EVCCOMPANY – NIP UE firmy źródłowej (rozdział CPT, grupa VAT).

• Numer VAT (pole VATNO)

• Numer rejestracyjny (pole REGNUM)

• Numer EORI (pole EORINUM)

Jeśli profil Kraju dla danego podmiotu ma zaznaczone pole Identyfikacja EORI to można wprowadzić numer EORI, który jest poprzedzony kodem ISO kraju.

Informacja: Ten numer jest wymagany dla podmiotów prowadzących działalność w Wielkiej Brytanii i UE importujących i eksportujących towary i usługi z brytyjskimi firmami.

• Międzyzakładowy (pole BETFCY)

Ten wskaźnik pozwala na zidentyfikowanie czy mamy do czynienia z kontrahentem wielu lokalizacji:

• Klienci/dostawcy wielu lokalizacji są wykorzystywani do wymian między lokalizacjami,
• Klient jest lokalizacją zakupu lub lokalizacja finansową,
• Dostawca jest lokalizacją sprzedaży lub lokalizacją finansową.

• Lokalizacja (pole FCY)

Kod lokalizacji służący do zidentyfikowania kontrahenta w ramach wymian między lokalizacjami.

Należy wskazać:

• Lokalizację wnioskującą (lokalizację zakupu lub lokalizację finansową) na poziomie klienta.
• Lokalizację dostarczającą (lokalizację sprzedaży lub lokalizację finansową) na poziomie dostawcy.
• Dla klienta lokalizacja magazynowania, przynależąca do tej samej firmy, identyfikuje każdy adres wysyłki.

• Klient (pole BPCFLG)

• Przedstawiciel (pole REPFLG)

• Potencjalny klient (pole PPTFLG)

• Sektor publiczny (pole BPPFLG)

To pole jest dostępne, jeśli kod działania MAXPD – Maksymalny okres (firmy) jest aktywny.

Należy zaznaczyć to pole, aby wskazać, że dany kontrahent jest organizacją sektora publicznego. W takim przypadku, maksymalna liczba dni dla ostatniej daty wymagalności rozliczenia wystawionej faktury dla tego kontrahenta ustawiona jest w parametrze DMAXPAYP – Maksymalny okres (sektor publiczny) (rozdział TC, grupa RSK).

Jeśli kontrahent jest firmą sektora prywatnego, czas realizacji dla ostatniej wymagalności rozliczenia wystawionej faktury dla tego kontrahenta ustawiony jest w parametrze DMAXPAY – Maksymalny okres (firmy) (rozdział TC, grupa RSK). Istnieje jednak możliwość ustalenia z kontrahentem dłuższego okresu rozliczenia. Należy wprowadzić nowy okres w polu Okres kontraktowy (DAYPAY) dostępnym na karcie Kontrahent / firma.

• Dostawca (pole BPSFLG)

• Inne (pole BPRACC)

Inni kontrahenci (dla rozrachunków)

Jeśli zaznaczono to pole, pola Typ dokumentu KG i kod księgowy stają się aktywne.

• Usługodawca (pole PRVFLG)

Ta opcja pozwala zintegrować kontrahenta z listą dostawców usług posprzedażowych.

Dostawca usług posprzedażowych to organizacja, do której można się zwrócić w celu przeprowadzenia

interwencji do wykonania w ramach zgłoszenia serwisowego (awaria, porada, audyt, oferta itp.).

Dla każdego usługodawcy można zapamiętać jego kompetencje, obszar geograficzny, który obsługuje

oraz jego warunki cenowe dla fakturowania.

• Przewoźnik (pole BPTFLG)

• Osoba zgłaszająca (pole DOOFLG)

Zleceniodawca odpowiada klientowi, do którego adresowane jest zgłoszenie serwisowe.
Jeśli zgłoszenie serwisowe nie uwzględnia zleceniodawcy to usługa jest dostarczana bezpośrednio w imieniu klienta do danej organizacji.
I odwrotnie, jeśli zgłoszenie serwisowej uwzględnia zleceniodawcę to usługa jest dostarczana do klienta, ale w imieniu zleceniodawcy. Obsługiwany klient nie jest klientem organizacji, ale klientem zleceniodawcy.
W kwestii fakturowania domyślnie ładowane dane to dane zleceniodawcy (fakturowanego klienta, płatnika itp.). Konieczne jest więc utworzenie rekordu klienta dla zleceniodawcy.
Ta opcja pozwala zidentyfikować grupę zleceniodawców.
Ta opcja jest wymagana, jeśli użytkownik chce powiązać klientów z odpowiednimi zleceniodawcami.

• Odbiorca (pole PTHFLG)

Pole zarezerwowane dla Argentyny (kod czynności KAG), służące do określania organu skarbowego dla podatku VAT.

• Licencjodawca (pole CCNFLG)

To pole wyboru ma na celu stworzenie listy kontrahentów jako Cedujących. Wtedy kontrahenci zostaną umieszczeni na liście jako Cedujący w porozumieniach koncesyjnych.

• Kod adresu (pole CODADR)

Kod adresu kontrahenta.

• Kod adresu (pole XCODADR)

• Opis (pole XBPADES)

• Kraj (pole XBPACRY)

• Opis (pole XCRYNAM)

• pole XADDLIG1

• pole XADDLIG2

• pole XADDLIG3

• PC (pole XPOSCOD)

• Miasto (pole XCTY)

• pole ITINERAIRE

Kliknięcie na tę ikonę otworzy stronę z mapą umożliwiającą usytuowanie wprowadzanego adresu.

• pole XSAT

• Strona internetowa (pole XFCYWEB)

• Identyfikator zewn. (pole XEXTNUM)

• Adres domyślny (pole XBPAADDFLG)

• pole XTEL1

• pole XTEL2

• pole XTEL3

• pole XTEL4

• pole XTEL5

• pole XWEB1

• pole XWEB2

• pole XWEB3

• pole XWEB4

• pole XWEB5

• Kod księgowania (pole ACCCOD)

To pole pozwala na wskazanie kodu księgowego kontrahenta.
Kod księgowy to domyślna wartość używana do tworzenia dowodów księgowych.
Odnosi się do tabeli wymieniającej pewną liczbę elementów (konta rozrachunkowego, konta lub części kont) mogących zostać użytymi do stwierdzenia, które dowody księgowe zostaną zaksięgowane.

• Zakres konsolidacji (pole GRUGPY)

Obszar konsolidacji: pole kontrolowane przez funkcję CSL.

Wybierz grupę firm, dla których należy przeprowadzić konsolidację..

• Konsolidacja (pole GRUCOD)

Ten kod stosuje się podczas wykonywania operacji ekstrakcji danych celem sporządzenia prognozy konsolidacji. Służy do identyfikowania firmy, z której pochodzą wyekstrahowane dane księgowe.

• Kod dostępu raportu (pole ACS)

Kod dostępu użyty jako filtr dla wydań księgowych.

• Kod podatkowy (pole FISCOD)

Kod podatkowy zarezerwowany dla Włoch.

• Lokalny ident. podatkowy (ITA) (pole VATNUM)

Pole zarezerwowane dla Włoch w celu wprowadzenia numeru VAT.

• Typ pozycji dla konta wydatków (pole BPRGTETYP)

Rodzaj dokumentu (trzy znaki alfanumeryczne) odnosi się do pliku Typ dokumentu KG, który charakteryzuje się dokumentami wygenerowanymi w Rozrachunkach.

Możliwość wyboru i tunel są dostępne z menu kontekstowego.

• Gotówka wykluczona (pole CFOEXD)

• Należy wybrać „Nie”, aby włączyć kontrahentów do zarządzania prognozami gotówki.
  Istnieje możliwość wykluczenia kontrahentów z prognoz dla niektórych firm z poziomu karty Kontrahent / firma.
• Należy wybrać „Tak”, aby wykluczyć kontrahentów z zarządzania prognozami gotówki.
  Jeśli dokument odnosi się do tych kontrahentów (jako do płatników lub odbiorców płatności), nie jest on brany pod uwagę w momencie automatycznego generowania prognoz gotówki.
  Istnieje jednak możliwość wzięcia pod uwagę kontrahenta w przypadku ręcznego tworzenia prognoz gotówki.

Domyślną wartością tego pola jest „Nie”, a kontrahenci są brani pod uwagę w zarządzaniu prognozami.

• Płatność CFONB (pole MODPAM)

To pole jest używane do wskazania metody płatności.
Dostępne są cztery metody płatności, posiadające następujące kody:

• „0” - przelew lub inne za wyjątkiem czeku,
• „1” - czek bankowy do zleceniodawcy,
• „2” - czek bankowy do odbiorcy,
• „3” - środki przekazane do dyspozycji po identyfikacji.

Te informacje są uwzględniane w momencie generowania plików bankowych.
 Jeśli na poziomie kontrahenta nie wskazano żadnej wartości to domyślnie stosowana jest wartość „0” (przelew lub inne za wyjątkiem czeku).

• Firma powiązana (pole CPYREL)

• Kontrahent (pole CSLBPR)

• Adres (pole BIDBPAADD)

To pole wskazuje kod adresu numeru rachunku bankowego kontrolowany w kodach adresu zarządzanej jednostki (firma, lokalizacja, klient, dostawca itp.).

Kod adresu jest używany do zdefiniowania domyślnego numeru rachunku bankowego w kontekstach rozliczeń, w przypadku, gdy adres jest znany.

• Kraj (pole BIDCRY)

Ten kod pozwala na zidentyfikowanie kraju powiązanego z kontem bankowym.

Tabela krajów, z której brany jest ten kod grupuje przydatne informacje do kontroli, zwłaszcza:

• format numeru telefonu,
• format numeru identyfikacyjnego firmy lub działalności (we Francji SIRET, NAF),
• format kodu pocztowego,
• format kodu numeru rachunku bankowego.

• Prefiks IBAN (pole IBAN)

Kod IBAN to międzynarodowa norma pozwalająca na identyfikację kont bankowych według ustrukturyzowanego formatu.
Może być używany w transakcjach krajowych lub międzynarodowych (według kraju).
Kod IBAN składa się z: 

• 4-znakowego prefiksu składającego się z:
  - kodu kraju (2 litery),
  - 2 cyfr kontrolnych.
  Ten prefiks wyświetla się. Jest on obliczany automatycznie podczas wprowadzania informacji o koncie bankowym w polu ID banku.Informacje właściwe dla konta bankowego (do 30 znaków i osobne dla każdego kraju).
• Informacje właściwe dla konta bankowego (do 30 znaków i osobne dla każdego kraju).

 Nie wszystkie kraje używają normy IBAN. Użycie formatu IBAN w kontach bankowych jest kontrolowane przez opcję Kontrola IBAN, zdefiniowaną w ustawieniachkraju.

• Nr rachunku bankowego (pole BIDNUM)

Ten numer identyfikuje konto bankowe w danym banku i kraju.
Format wprowadzania numeru rachunku bankowego zależy od kraju, w którym siedzibę ma bank.

W celu prawidłowego wprowadzenia numeru rachunku bankowego, należy wcześniej zdefiniować format wprowadzania w tabeli Kraj i zaznaczyć pole Kontrola IBAN dla krajów, które akceptują ten format.

 W przypadku użycia kodu IBAN, to pole musi zawierać wyłącznie część, która rozpoczyna się od piątego znaku kodu, odpowiadającą kontu bankowemu. 4 pierwsze znaki IBAN (kod kraju i cyfry kontrolne) obliczane są automatycznie i wyświetlają się w polu IBAN.

• Domyślne (pole BIDNUMFLG)

Z tego pola należy skorzystać, aby wskazać, że ten numer konta bankowego jest domyślnie używany dla płatności, dla wybranego adresu.

• Waluta (pole BIDCUR)

Ten kod pozwala na zidentyfikowanie waluty powiązanej z kontem bankowym.
Kontrolowany jest w tabeli walut.

Zalecane jest użycie kodowania ISO podczas tworzenia nowej waluty.

• Nr klienta BVR (pole BVRNUM)

To pole wymaga aktywacji kodu działań KSW – Lokalizacja szwajcarska. Pozwala na wprowadzenie numeru klienta BVR dla danego konta bankowego. Ten numer jest użyty do rozliczeń powiązanych z numerem BVR (pomarańczowy odcinek przelewu z numerem referencyjnym).

Dostawcom numer klienta BVR pozwala również wyszukiwać rozrachunki sprawdzające, czy wpis pozycji kodu BVR jest aktywny dla faktur zakupu z poziomu parametru SWIPURBVR – Użycie zakupu szwajcar. BVR (rozdział LOC, grupa SWI).

Aby dowiedzieć się więcej o ustawieniu płatności i BVR, zalecane jest zapoznanie się z przewodnikiem o szwajcarskiej legislacji dostępnym w centrum pomocy online w zakładce w Jaki sposób?

• Nie rezydent (pole ACCNONREI)

Należy wybrać Tak, jeśli konto nie znajduje się w kraju, w którym znajduje się jego właściciel. Powoduje to identyfikację konta kontrahenta jako konto nierezydenta.

Domyślna wartość to Nie.

Konto nierezydenta jest używane w celu wprowadzenia kodu przyczyny ekonomicznej w płatnościach, jeśli spełnione zostały następujące warunki:

• Osiągnięto próg salda płatności zdefiniowany w parametrze AMTVIR1 - Próg 1 salda płatności lub AMTVIR2 - Próg 2 salda płatności (rozdział PAY, grupa RGL).
• W kodach przyczyn ekonomicznych (PBDECOCOD) należy wprowadzić wartości dla legislacji firmy.
• W funkcji Przyczyna ekon./grupy kontrah. (PBDBPGRP) należy wprowadzić wartości dla legislacji i kod kontrahenta używany dla płatności.
• W parametrze PBDDEFGRU – Domyślna grupa kontrahenta salda płatności (rozdział TRS, grupa PBD) należy wprowadzić domyślny kod grupy kontrahenta używany w płatnościach lub na potrzeby migracji dla danej legislacji.
• W funkcji Okna rejestracji wpłat (GESTPY) płatność musi mieć zaznaczone pole Nr rachunku bankowego.

• Oddział (pole PAB1)

To pole, wymagane dla płatności, definiuje bank płatności powiązany z numerem konta. Pierwsza pozycja zawiera nazwę banku.

• Beneficjent (pole BNF)

To pole wskazuje beneficjenta konta bankowego (osobę fizyczną lub prawną).

• Przekaz 2 (pole PAB2)

• Adres 3 (pole PAB3)

• Adres 4 (pole PAB4)

• BIC (pole BICCOD)

Aby dokonać automatycznego przetworzenia poleceń zapłaty bank wystawcy polecenia potrzebuje kodu BIC banku beneficjenta. Ten kod jest taki sam, jak identyfikator ISO zarządzany przez międzynarodowy system bankowy, a w szczególności przez system SWIFT, międzynarodową sieć komunikacji elektronicznej między agentami na rynkach finansowych.

Kod BIC jest jedynym ustandaryzowanym identyfikatorem instytucji finansowych na poziomie międzynarodowym. Wszystkie banki posiadają kod BIC, nawet jeśli nie przynależą do sieci SWIFT.

Kod BIC może składać się z 8 lub 11 znaków. W obydwu przypadkach pierwsze 8 znaków kodu BIC opisuje ogólnie rzecz biorąc siedzibę banków i są ustrukturyzowane w formacie BBBB KK AA, gdzie:

• BBBB to mnemoniczny identyfikator instytucji finansowej,
• KK to kod ISO kraju,
• AA to kod usługi, zazwyczaj kod geograficzny.

• Bank pośredniczący (pole MIDPAB1)

W niektórych wymianach handlowych na żądanie kontrahenta lub banków będących wystawcami płatności czasami używany jest bank pośredniczący. W tym celu należy wprowadzić informacje identyfikujące ten bank (kod BIC, siedzibę banku, kraj). Te informacje są opcjonalne (jeśli nie zostały one uzupełnione to żaden bank pośredniczący nie jest konieczny).

• Przekaz 1 (pole MIDPAB2)

• Przekaz 2 (pole MIDPAB3)

• Adres 3 (pole MIDPAB4)

• BIC (pole MIDBICCOD)

• Kraj (pole MIDCRY)

• Kod osoby kontaktowej (pole CCNCRM)

Każda osoba powiązana z rekordem jest identyfikowana przy pomocy unikalnego klucza, używanego w celu współdzielenia wspólnych osób kontaktowych między wieloma rekordami.

Kod ten definiuje unikatowy klucz w rekordzie kontaktu. Klucz musi zostać ręcznie przypisany lub, jeżeli nie zostanie wczytany, może zostań zdefiniowany poprzez licznik numerów kolejnych CCN.

Domyślnie licznik składa się z kolejnych numerów, składających się z do 15 znaków. W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania obiektu Kontakt zaleca się zapisywanie tych cech standardowych.

• Nazwisko (pole CNTLNA)

Należy wskazać nazwisko osoby kontaktowej.

• Kod osoby kontaktowej (pole KCCNCRM)

Każda osoba powiązana z rekordem jest identyfikowana przy pomocy unikalnego klucza, używanego w celu współdzielenia wspólnych osób kontaktowych między wieloma rekordami.

Kod ten definiuje unikatowy klucz w rekordzie kontaktu. Klucz musi zostać ręcznie przypisany lub, jeżeli nie zostanie wczytany, może zostań zdefiniowany poprzez licznik numerów kolejnych CCN.

Domyślnie licznik składa się z kolejnych numerów, składających się z do 15 znaków. W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania obiektu Kontakt zaleca się zapisywanie tych cech standardowych.

• Tytuł (pole KCNTTTL)

To pole pozwiązuje formę grzecznościową z nazwiskiem osoby kontaktowej.
Z tej informacji można skorzystać na dokumentach przeznaczonych dla osób kontaktowych.

• Nazwisko (pole KCNTLNA)

Należy wskazać nazwisko osoby kontaktowej.

• Nazwa kontaktu (pole KCNTFNA)

To pole wskazuje imię osoby kontaktowej.

• Funkcja (pole KCNTFNC)

To pole wskazuje stanowisko osoby kontaktowej, które należy wybrać z wcześniej wypełnionej listy.
Menu lokalne 233 podaje możliwe stanowiska.

• Departament (pole KCNTSRV)

To pole wskazuje dział, w którym pracuje osoba kontaktowa.
Tej informacji nie kontroluje żadna tabela.

• Rola (pole KCNTMSS)

To pole informacyjne odnosi się do kodów wprowadzonych w tabeli dodatkowej 906.

• Język (pole KCNTLAN)

• Data urodzenia (pole KCNTBIR)

Pole informacyjne wskazujące rocznicę umowy.

• Kategoria (pole KCNTCSP)

• Adres (pole KCNTADD)

To pole wskazuje w celach informacyjnych kod adresu osoby kontaktowej kontrolowany w kodach adresów zarządzanej jednostki (sekcja Adresy). Ten kod pozwala na powiązanie osoby kontaktowej z adresem danej jednostki.

• pole KADDNAM

Opis powiązany z poprzednim kodem.

• E-mail (pole KCNTWEB)

To pole podaje adres skrzynki elektronicznej osoby kontaktowej.

• Telefon (pole KCNTTEL)

To pole podaje numer telefonu. Format wprowadzania zależy od kraju.
Poziom dokonywanej kontroli wprowadzanego formatu numeru zależy od parametru ogólnego CTLTEL – Kontrola numeru telefonu (rozdział SUP, grupa INT).

• Faks (pole KCNTFAX)

To pole podaje numeru telefaksu. Format wprowadzania jest identyczny jak format telefonu i zależy od kraju.

• Tel. komórkowy (pole KCNTMOB)

To pole wskazuje numer telefonu komórkowego. Format wprowadzania zależy od kraju.

• Korespondencja zabr. (pole KCNTFBDMAG)

• Domyślna os. kontakt. (pole KCNTFLG)

Jeśli to pole jest zaznaczone, wybrana osoba jest domyślną osobą kontaktową.

• Firma (pole CPY)

Firma, dla której zastosowanie ma wyjątek kontrahenta.

Ten wyjątek może dotyczyć:

• reguły podatkowej kontrahenta lub
• warunków płatności lub
• elementów fakturowania lub
• kodu księgowego lub
• wprowadzania dowodów księgowych dla kontrahenta,
• umownego okresu dla ostatniej daty wymagalności rozliczenia.

• Reguła VAT (klient) (pole VACBPC)

Reguła VAT domyślnie powiązana z klientem jest przechowywana w rekordzie Klient.
W przypadku zarządzania dla wielu firm, ten sam klient może podlegać różnym regułom VAT w zależności od firmy, z którą współpracuje.
Należy użyć tego pola do wprowadzania wyjątków i dostosowywania wg firmy reguły VAT powiązanej z klientem.
Wyłącznie reguły VAT zgodne pod względem legislacji i wskazanej grupy firmy mogą zostać użyte.
Główne zasady powiązane z ustawieniami wielolegislacyjnymi są opisane tutaj.

• Reguła VAT (dostawca) (pole VACBPS)

Reguła VAT domyślnie powiązana z dostawcą jest przechowywana w rekordzie Dostawca.
W przypadku zarządzania dla wielu firm, ten sam dostawca może podlegać różnym regułom VAT w zależności od firmy, z którą współpracuje.
Należy użyć tego pola do wprowadzania wyjątków i dostosowywania wg firmy reguły VAT powiązanej z dostawcą.
Wyłącznie reguły VAT zgodne pod względem legislacji i wskazanej grupy firmy mogą zostać użyte.

Główne zasady powiązane z ustawieniami wielolegislacyjnymi są opisane tutaj.

• Warunki płatności (klient) (pole PTEBPC)

Warunki płatności klienta są przechowywane w rekordzie Klient.
W przypadku zarządzania dla wielu firm, ten sam klient może podlegać różnym warunkom płatności w zależności od firmy, z którą współpracuje.
Należy użyć tego pola do wprowadzania wyjątków i dostosowywania wg firmy warunków płatności, które mają zastosowanie do klienta.
Kontrola jest dokonywana w celu sprawdzenia spójności między legislacją/grupą, dla której zdefiniowano wybrany warunek płatności, a legalizacją i grupą wskazanej firmy.
Więcej informacji znajduje się tutaj.

• Warunki płatności (dostawca) (pole PTEBPS)

Warunki płatności dostawcy są przechowywane w rekordzie Dostawca.
W przypadku zarządzania dla wielu firm, ten sam dostawca może podlegać różnym warunkom płatności w zależności od firmy, z którą współpracuje.
Należy użyć tego pola do wprowadzania wyjątków i dostosowywania wg firmy warunków płatności dotyczących dostawcy.
Kontrola jest dokonywana w celu sprawdzenia spójności między legislacją/grupą, dla której zdefiniowano wybrany warunek płatności, a legalizacją i grupą wskazanej firmy.
Więcej informacji znajduje się tutaj.

• Skonto klienta (pole DEPBPC)

Upusty i kary za zwłokę klienta są przechowywane w rekordzie Klient.
W przypadku zarządzania dla wielu firm, ten sam klient może mieć różne upusty i kary za zwłokę w zależności od firmy, z którą współpracuje.
Należy użyć tego pola do wprowadzania wyjątków i dostosowywania wg firmy upustów i kar za zwłokę, które mają zastosowanie do klienta.
Wyłącznie kody upustów/kar za zwłokę zgodne pod względem legislacji i wskazanej grupy firmy mogą zostać użyte.
Główne zasady powiązane z ustawieniami wielolegislacyjnymi są opisane tutaj.

• Skonto dostawcy (pole DEPBPS)

Upusty i kary za zwłokę dostawcy są przechowywane w rekordzie Dostawca.
W przypadku zarządzania dla wielu firm, ten sam dostawca może mieć różne upusty i kary za zwłokę w zależności od firmy, z którą współpracuje.
Należy użyć tego pola do wprowadzania wyjątków i dostosowywania wg firmy upustów i kar za zwłokę dotyczących dostawcy.
Wyłącznie kody upustów/kar za zwłokę zgodne pod względem legislacji i wskazanej grupy firmy mogą zostać użyte.
Główne zasady powiązane z ustawieniami wielolegislacyjnymi są opisane tutaj.

• Koszyk kont klienta (pole ACCBPC)

Kody księgowe klienta są przechowywane w rekordzie Klient.
Kod księgowania to domyślna wartość używana do tworzenia dowodów księgowych. Odnosi się do tabeli, w której znajduje się pewna liczba elementów (konta zbiorcze, konta lub części kont) mogące zostać użyte do stwierdzenia, które dowody księgowe zostaną zaksięgowane.
W przypadku zarządzania dla wielu firm, ten sam klient może mieć różne kody księgowe w zależności od firmy, z którą współpracuje. Należy użyć tego pola do wprowadzania wyjątków i dostosowywania wg firmy kodów księgowych, które mają zastosowanie dla tego klienta.

• Koszyk kont dostawcy (pole ACCBPS)

Kody księgowe dostawcy są przechowywane w rekordzie Dostawca.
Kod księgowania to domyślna wartość używana do tworzenia dowodów księgowych. Odnosi się do tabeli, w której znajduje się pewna liczba elementów (konta zbiorcze, konta lub części kont) mogące zostać użyte do stwierdzenia, które dowody księgowe zostaną zaksięgowane. W przypadku zarządzania dla wielu firm, ten sam dostawca może mieć różne kody księgowe w zależności od firmy, z którą współpracuje. Należy użyć tego pola do wprowadzania wyjątków i dostosowywania wg firmy kodów księgowych dotyczących dostawcy.

• Autoryzowana rejestracja (pole ACEAUZ)

Domyślnie, wprowadzanie dokumentów handlowych lub dowodów księgowych jest dozwolone dla wszystkich kontrahentów.

W przypadku zarządzania wieloma firmami, istnieje możliwość zabronienia wprowadzania dla kontrahentów w niektórych firmach poprzez ustawienie tego pola jako Nie.

Przypadki szczególne: Potencjalni klienci
Domyślnie, potencjalny kontrahent nie może zostać wprowadzony w księgowości. Jeśli należy ustalić wyjątek dla potencjalnego klienta w firmie, należy wprowadzić ten wyjątek poprzez wstawienie kodu autoryzującego jako Tak.

• Gotówka wykluczona (pole CFOEXDCPY)

• Okres kontraktowy (pole PAYDAY)

To pole jest dostępne, jeśli kod działania MAXPD – Maksymalny okres (firmy) jest aktywny.

Ma ono znaczenie tylko, jeśli kontrahent jest firmą sektora prywatnego, a nie organizacją sektora publicznego.
W takim przypadku można podpisać z kontrahentem porozumienie ustające dłuższy okres dla ostatniej daty wymagalności rozliczenia niż ten zdefiniowany w parametrze DMAXPAY – Maksymalny okres (firmy) (rozdział TC, grupa RSK).
Okres umowny należy wprowadzić w tym polu.
Okres ten nie może jednak przekroczyć maksymalnego okresu nakładanego przez legislację i wskazanego w parametrze DMAXAGR – Maksymalny okres kontraktowy (rozdział TC, grupa RSK).

• Bank płatności BVR/QR (pole PAYBANBVR)

Pole to powiązane jest z parametrem SWICUSBVR - Użycie sprzedaży szwajcar. BVR (rozdział LOC, grupa SWI).

Informacje o banku płatności pozwalają na wydruk na odcinkach płatności BVR wymaganych informacji o koncie bankowym wystawcy. Należy używać konta bankowego jako konta docelowego w chwili uregulowania faktury.

Bank płatności BVR faktury określony jest przez pole Płatność bankowa BVR w jednej z poniższych funkcji. System pobiera informacje z pierwszego zidentyfikowanego rekordu:

• Z karty Kontrahent / firma w funkcji Kontrahenci (GESBPS)
• Z karty Finansowe w funkcji Klienci (GESBPC)
• Z karty Szczegóły w funkcji Lokalizacje (GESFCY)